Ballada o szukaniu słowa.

Chciałbym ulecieć nad wody błękitem szalone.
Gnać nad falami poprzez pieniste zasłony.
Pławić się w słońcu, żar mając za nic,
nad zielonymi gonić wyspami,
melodii szukać, gdy huczą cyklony
i gonić, i szukać, i szukać, i gonić.

Na grzbiecie delfina, jak pocisk wystrzelić
w pogoni za słowem, co kipi w kipieli.
I skrzydłem uderzyć i gnać jeszcze prędzej,
i słowo odnaleźć, i zapisać w księdze…
…w kipieli i w księdze…
…i gnać coraz prędzej…
…i dalej, i dalej i dalej wciąż pędzić.

Chciałbym ulecieć nad puszcze, nad lasy szumiące.
Muskać wierzchołki drzew w tej gonitwie bez końca.
Pędzić nad wzgórzem i nad wąwozem
Nurzać się w pędzie w zapachu sosen.
Porządku szukać w dzikiej ustroni
i gonić i szukać, i szukać, i gonić.

Z ptakami leśnymi przez zieleń popłynąć
W pogoni za słowem, co szumi w gęstwinie.
I skrzydłem uderzyć i gnać jeszcze prędzej,
i słowo odnaleźć i zapisać w księdze…
…w gęstwinie i w księdze…
…i gnać coraz prędzej…
…i dalej, i dalej i dalej wciąż pędzić.

Chciałbym ulecieć nad wioski i nad miasta wszystkie.
Nad kampanille i minarety strzeliste.
Poprzez wołania, co w niebo płyną
gonić, jak widmo nad każdą świątynią.
Wśród zgiełku modlitw szukać harmonii
i gonić, i szukać, i szukać, i gonić.

I strzałę wypuścić ku niebom najwyższym
w pogoni za słowem, co dźwięczy w ich ciszy.
I skrzydłem uderzyć i gnać jeszcze prędzej,
i słowo odnaleźć, i zapisać w księdze…
…w ciszy i w księdze…
…i gnać coraz prędzej…
…i dalej, i dalej i dalej wciąż pędzić…

B