Jeśli spytasz mnie kiedyś,           
czy żałuję czasami
tego życia całego, 
co zostało za nami?

Czy nie przyszło mi na myśl,
że te lata i dni
mógłbym spędzić gdzieś indziej
i z kimś innym niż Ty?    

Czy mi żal nieodbytych    
odysei wspaniałych    
i tych szans, co być może 
w innych miejscach czekały?

Czy nie dość mam wymówek,
że nie stałem się taki, 
jak ten ktoś, o kim śniłaś
i marzyłaś przed laty?

Jeśli spytasz mnie kiedyś,
jeśli tylko dasz znak,  
ja odpowiem natychmiast,
ja odpowiem Ci tak:

Wciąż tęskniłem do przygód
tajemnicą osnutych,
do włóczęgi bez końca…
…ale wciąż jestem tutaj.

Tak, miewałem już dosyć
wszystkich Twych gorzkich słów
i odchodzić myślałem…
…ale wciąż jestem tu.

Tyle buntów zdławionych,
tyle żalów wylanych,
tyle przekleństw przeżutych,
tyle łez powstrzymanych…  

Tyle męki – by odejść,
tyle ulgi – by zostać…
To jest miłość, bo ona
właśnie taką ma postać.

* * *

Jeśli spytasz mnie kiedyś,           
czy żałuję czasami
tego życia całego, 
co zostało za nami?

Czy nie przyszło mi na myśl,
że te lata i dni
mogłam spędzić gdzieś indziej
i z kimś innym niż Ty?    

Czy mi żal nieodbytych    
odysei wspaniałych    
i tych szans, co być może 
w innych miejscach czekały?

Czy nie dość mam wymówek,
że nie stałam się taka, 
jak ten ktoś, o kim śniłeś
i marzyłeś przed laty?

Jeśli spytasz mnie kiedyś,
jeśli tylko dasz znak,  
ja odpowiem natychmiast,
ja odpowiem Ci tak:

Wciąż tęskniłam do przygód
tajemnicą osnutych,
do włóczęgi bez końca…
…ale wciąż jestem tutaj.

Tak, miewałam już dosyć
wszystkich Twych gorzkich słów
i odchodzić myślałam…
…ale wciąż jestem tu.

Tyle buntów zdławionych,
tyle żalów wylanych,
tyle przekleństw przeżutych,
tyle łez powstrzymanych…  

Tyle męki – by odejść,
tyle ulgi – by zostać…
To jest miłość, bo ona
właśnie taką ma postać.