Po przebyciu tej cieśniny wonny wiatr uderzy w żagle,
a na falach płatki róży, a delfiny niosą ambrę.
Zapach krzewów herbacianych wschodni wiatr od Indii przyniósł.
Stary Grek pod niebem Rhodos ciężkie wino miesza z mirrą.
Chcesz skosztować piwa z Thule, albo udać się do Rzymu?
Wszystko, wszystko jest możliwe po przebyciu tej cieśniny.

Najpierw płynę ku północy, ku Islandii zachmurzonej,
pod lodową czapą Sneffels spotkam Laifa Eriksona.
Białe mleko płynie z niebios, jakiż ląd przed nami kryje?
Cicho suną długie łodzie, a młot Thora na mej szyi.
Z mgły wyłania się Helluland i Kraj Marchii z lasów słynny,
dookoła słodka rosa, to Vinlandia, ziemia wina.

Na południe od Egiptu leży Punt, kadzidłem sławny,
wkrąg Afryki kazał płynąć Amon Necho Fenicjanom.
Na cedrowych statkach z Byblos i Tyrreńczyk i Sydończyk,
i oficer z Gwardii Nilu... i ja do nich się przyłączę.
Skarabeusz uskrzydlony wiedzie nas przez obce wody,
Sześćset lat upłynie, zanim Jezus Chrystus się narodzi.

Co nas czeka na zachodzie, za plecami niknie Troja,
Laertesa syn odpływa mimo wróżby niespokojnej.
Z nim poznaję woń Lotosu, smak jagniątek Kiklopowych,
różdżkę Kirke, śpiew syreni, zwinną Skyllę sześciogłową.
A gdy Helios nas rozdzieli, Parki są prządkami losów,
czekam go u wrót Itaki w legowisku psa Argosa.

Chcę na wschód ku Indiom płynąć po kamforę i cynamon.
Sześć tygodni trwa żegluga, zanim staję w porcie Tana.
Pendżab, gąbka pełna wody, Brahmaputry brzeg wilgotny,
chytre mrówki z lisim pyskiem wygrzebują z ziemi złoto.
Pieprz i goździk z Wysp Korzennych, a koronki z Taprobane,
nard znad Dżamny, to przyniesie sto tysięcy złotych franków.

Mogę spędzać czas na Lemnos, albo do Kataju płynąć.
Wszystko, wszystko jest możliwe po przebyciu tej cieśniny.
Gdzie jej szukać, czy w Bosforze, pod Słupami Herkulesa?
Czy nikt nie zna jej imienia, nikt na mapach nie umieszcza?
To drzwi między dniem i nocą, słodki czas, gdy mięknie kamień.
To przedpokój pełen szeptów, to Cieśnina Zasypiania.