W brązowych miastach nie czekając na nic
odkryłem nagle złote słoneczniki.
Kwitły parami, snopami, bez liku
na murach, na drzewach, na krzywej latarni.
Zieleniały bruki okrywając liśćmi
zakurzone buty starego policjanta.
Wokół katedry szorstkie główki, wreszcie
wieża zakwitła jasnożółtym słońcem.
Wnet na ulicach powolnym tysiącem
tłum dorożkarzy kłaniał się dostojnie.
Kobiety ciepło pachnące herbatą
niosły błyszczące, srebrne samowary.

Czy pamiętasz? Czy pamiętasz?
Grałaś wtedy na skrzypcach
szarych, palce biegały.
Szumią palce strugami
bladych liści.
Czy pamiętasz? Czy pamiętasz?
Gałęziami, na pewno,
nachylone nade mną
szeleściły, dzwoniły 
stare drzewa.

Sczerniało nagle niebo i powietrze.
W ciemności mętnej diabelskie płomyki.
Odeszło słońce i dorożkarze,
gdy rozstrzelano ostatnie słoneczniki.
Wyszliśmy z miasta z rękami w kieszeniach,
palce pieszczące wczorajsze zwierzęta
kamyki ostre zaciskają w dłoniach.
Rozstajne drogi wybuchają kręte.
Przygodne drzewa i wieczorne ptaki
widziały twoje zachodzące oczy.
Być może jeszcze odnajdę je kiedyś
w siwym szarzeniu odchodzącej nocy. 

Wtedy popłyniemy 
starym parostatkiem
w górę wielkiej rzeki,
aż do samych jezior,
tam, gdzie stygną złote, zanurzone słońca, 
tam daruję tobie ogromne kolczyki.

eeaaDHe            
a       H            e
W brązowych miastach nie czekając na nic
a      H           e
odkryłem nagle złote słoneczniki.
F                  e
Kwitły parami, snopami, bez liku
D                    a   aDHe 
na murach, na drzewach, na krzywej latarni.
a   H          e    
Zieleniały bruki okrywając liśćmi
a       H         e
zakurzone buty starego policjanta.
F                        e
Wokół katedry szorstkie główki, wreszcie
D                  a      aDHe 
wieża zakwitła jasnożółtym słońcem.
a      H           e    
Wnet na ulicach powolnym tysiącem
a      H             e
tłum dorożkarzy kłaniał się dostojnie.
F                 e
Kobiety ciepło pachnące herbatą
D                 a   aDHe 
niosły błyszczące, srebrne samowary.


e              e 
Czy pamiętasz? Czy pamiętasz?
e          e 
Grałaś wtedy na skrzypcach
e        e 
szarych, palce biegały.
e                      D
Szumią palce strugami bladych liści.
D              H
Czy pamiętasz? Czy pamiętasz?
H
Gałęziami, na pewno,
H
nachylone nade mną
H                      e   eaaDHe 
szeleściły, dzwoniły stare drzewa.


a      H         e    
Sczerniało nagle niebo i powietrze.
a       H            e
W ciemności mętnej diabelskie płomyki.
F            e
Odeszło słońce i dorożkarze,
D                    a     aDHe 
gdy rozstrzelano ostatnie słoneczniki.
a       H            e    
Wyszliśmy z miasta z rękami w kieszeniach,
a      H             e
palce pieszczące wczorajsze zwierzęta
F                   e
kamyki ostre zaciskają w dłoniach.
D               a     aDHe 
Rozstajne drogi wybuchają kręte.
a   H             e   
Przygodne drzewa i wieczorne ptaki
a    H         e
widziały twoje zachodzące oczy.
F                   e
Być może jeszcze odnajdę je kiedyś
D                 a   aDHe 
w siwym szarzeniu odchodzącej nocy. 


e          D
Wtedy popłyniemy 
D          e 
starym parostatkiem
e              D
w górę wielkiej rzeki,
D             e 
aż do samych jezior,
e                  D                e 
tam, gdzie stygną złote, zanurzone słońca, 
e           D                 e    eaaDHe
tam, daruję tobie ogromne kolczyki.